การละเล่นที่เด็กไทยได้เล่นมาตั้งแต่สมัยก่อนนั้นเป็นการเล่นที่มีประโยขน์และส่งเสริมพัฒนาการให้กับเด็กทุกด้าน เด็กได้เรียนรู้ผ่านการเล่นที่เป็นธรรมชาติ การละเล่นของไทยมีมากมายซึ่งพอจะกล่าวได้ดังนี้
- การเล่นกลางแจ้งที่มีบทร้อยกรองประกอบ เช่น มอญซ่อนผ้า งูกินหาง เอาเถิด ห่วงยาง ลูกช่วง แม่นาคพระโขนง เขย่งเก็งกอย มะล็อกก๊อกแก๊ก ส่วนที่ไม่มีบทร้องประกอบ เช่น ล้อต๊อก หยอดหลุม ลูกข่าง ลูกหิน เตย ชักคะเย่อ หมุนนาฬิกา ขี่ม้าส่งเมือง กาฟักไข่ ตีโป่ง โปลิศจับขโมย เป็นต้น
- การละเล่นในร่มที่มีบทร้อยกรอง เช่น ซักส้าว ม้าโยกเยก จีจ่อเจี๊ยบ จ้ำจี้ จับปูดำขยำปูนา ส่วนที่ไม่มีบทร้องประกอบ เช่น หมากเก็บ หมากตะเกียบ ปั่นแปะ เสือกินวัว เสือตกถัง อีตัก เป็นต้น
ประเภทการละเล่นไทยดังกล่าวเป็นการเล่นที่มีประโยชน์อย่างมาก ปัจจุบันห่างหายจากสังคมเด็กไทยไปมากเพราะสภาพความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยีทำให้มีเครื่องมือที่เด็กให้เวลากับสิ่งดังกล่าวดังนั้นผู้ใหญ่ควรช่วยกันส่งเสริมและสนับสนุนให้เด็กได้เลือกเล่นตามความสนใจและความเหมาะสม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น