การจัดประสบการณ์เพื่อการเรียนรู้คณิตศาสตร์

                               การจะทำให้เด็กปฐมวัยมีความสามารถทางคณิตศาสตร์นั้น พ่อแม่ ครู ผู้ปกครองมีความจำเป็นต้องเข้าใจวิธีการจัดประสบการณ์ที่เหมาะสม ไม่ใช่การทำให้เด็กสามารถบวก ลบตามวิธี
ทำหรือมีตัวอย่างแล้วทำตามตัวอย่างได้ถือว่าเด็กเรียนคณิตศาสตร์ได้เก่ง ดังนั้นครูปฐมวัยควรรู้และจัด

ประสบการณ์การเรียนรู้คณิตศาสตร์ให้เหมาะสมกับเด็ก ทั้งเนื้อหา สื่อ เวลา สถานที่และสิ่งแวดล้อม โดยเฉพาะรูปแบบของการจัดประสบการณ์คณิตศาสตร์นั้น เด็กต้องเรียนรู้จากการปฏิบัติจริง ใช้สื่อของจริง สื่อที่เป็นรูปภาพประกอบการเรียนรู้ แล้วจัดประสบการณ์ให้เด็กได้ใช้การสังเกต การเปรียบเทียบ การจัดกลุ่ม การจำแนก การคาดคะเน การตั้งสมมติฐาน การตั้งคำถาม การอภิปราย การให้เหตุผล โดยครูจะต้องมีการสังเกต เก็บข้อมูล การบันทึก ให้โอกาสเด็กได้คิด ครูจะต้องรอคอย การเรียนรู้คณิตศาสตร์ไม่ใช่เกิดจากการบอกของครู แต่เด็กจะต้องเรียนรู้ด้วยตนเองมีครูเป็นผู้ช่วยเหลือและสนับสนุน การเรียนคณิตศาสตร์จึงจะเกิดด้วยความเข้าใจจริงๆ ไม่ใช่การจำจากการบอกเล่าของครู

เรียนอ่านเขียนภาษาไทยด้วยกิจกรรม

             การเรียนเขียนอ่านภาษาไทยในเด็กปฐมวัยควรเป็นการเรียนรู้ที่ผู้ใหญ่จัดกิจกรรมที่ไม่เคร่งเครียด และขณะเดียวกันเมื่อเด็กทำกิจกรรมก็ได้รับความสนุกสนานเพลิดเพลินควบคู่ไปด้วย กิจกรรมที่จัดให้กับเด็กมีดังนี้
             - อ่านหนังสือให้เด็กฟัง
             - ครูอ่านกับเด็ก
             - ร้องเพลง ท่องคำคล้องจอง- คำกลอน
             - เล่นเกมตัวหนังสือ พยัญชนะ สระ เป็นต้น
             - เล่านิทานให้เด็กฟัง
             - เกมภาษา

            การจัดการเรียนรู้หรือประสบการณ์ดังกล่าวจะทำให้เด็กได้รับประสบการณ์ทางภาษาอย่างไม่รู้ตัว มีความประทับใจหรือมีเจตคติที่ดีต่อภาษาไทยว่าเป็นสิ่งที่ีไม่ยาก และทำให้เกิดความสนุกสนานด้วย และที่สำคัญอย่าทำให้เด็กเกิดความรู้สึกว่าเป็นปมด้อยในการเรียนภาษาไทย       

ความอดทนเป็นสิ่งที่ต้องเริ่มส่งเสริมและสนับสนุนตั้งแต่เด็ก

                    การอบรมเลี้ยงดูเด็กให้เป็นคนที่มีคุณภาพต้องพร้อมไปด้วยการพัฒนาด้านร่างกาย อารมณ์-จิตใจ สังคม และสติปัญญา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการพัฒนาทางอารมณ์-จิตใจในเด็กปฐมวัยต้องเริ่มตั้งแต่เด็กไม่ใช่โตแล้วค่อยสอน เด็กจะต้องเรียนรู้ในการควบคุมอารมณ์และรู้อารมณ์ของตนเองเป็นสิ่งแรก ดังนั้นพฤติกรรมที่สำคัญสำหรับเด็กคือการฝึกให้เด็กรู้จักการรอคอย มีความอดทน โดยสามารถฝึกได้ตั้งแต่การรับประทานอาหาร การขับถ่าย การทำความสะอาดร่างกาย การนอนให้เป็นเวลา การทำกิจวัตรประจำวันต่างๆเหล่านี้เป็นสิ่งสำคัญและเป็นพื้นฐานของการมีความอดทน การรอคอยเพราะมนุษย์เราเริ่มต้นตั้งแต่การกินอยู่ การเรียน การทำงาน การอยู่ร่วมกันในสังคม ผู้ใหญ่บางคนคิดว่าสิ่งดังกล่าวไม่ใช่เรื่องสำคัญแต่ให้ความสำคัญกับการที่เด็กจะต้องฉลาด เรียนรู้วิชาการต่างๆก่อน ต้องเก่งภาษาอังกฤษซึ่งกำลังเป็นที่นิยมกันในปัจจุบัน ถ้าเข้าใจเช่นนี้แล้ว เด็กก็จะเสียโอกาสในการพัฒนาไปเมือเติบโตเป็นผู้ใหญ่ชีวิตก็ยากที่จะพัฒนาได้ เพราะเด็กเล็กๆต้องเริ่มให้มีพฤติกรรมด้านความอดทนเพื่อเป็นรากฐานของชีวิตก่อน ชีวิตจึงจะพัฒนาได้