เล่น เรียนรู้ ของเด็กปฐมวัย

           การให้เด็กได้เล่น   โดยมีผู้ใหญ่  ไม่ว่าจะเป็นครู  พ่อแม่  ผู้ปกครอง  คอยดูแล  สนับสนุนและส่งเสริม  คอยจัดสภาพแวดล้อมและบรรยากาศ  มีจุดประสงค์เพื่อพัฒนาเด็กทั้งสี่ด้านแล้ว   การเล่นจะมีคุณค่า  และเป็นประโยชน์กับเด็กอย่างมหาศาล   อย่าเคร่งเครียดและบังคับให้เด็กเรียนแบบเด็กโต 
เด็กเล็กจะเรียนรู้จากการเล่น  และจากการที่เขาได้กระทำ  ในสิ่งที่เด็กมีความสุขและมีความเพลิดเพลิน
สมองของเด็กพร้อมที่จะรับและได้เรียนรู้  เมื่อใดที่เด็กเครียด สมองจะปิดการเรียนรู้  ดังนั้นจึงไม่มีประโยชน์ที่จะให้เด็กเรียนรู้ทั้งๆที่เขามีความเครียด  เพราะจะเป็นการเสียเวลาเป็นอย่างยิ่ง     อย่างเช่น 
มีงานวิจัย  ในเรื่องการเริ่มเขียนของเด็กที่ว่า การพัฒนาการเชื่อมโยงของนิวโรน  จะช่วยเพิ่มทักษะด้านการเขียน    การให้เด็กได้เล่นขีดเขี่ย   การได้ดูตัวหนังสือ ได้จับต้องตัวพยัญชนะที่ทำเป็นสื่อให้เด็กได้เล่น  ลักษณะของตัวอักษะแต่ละตัว  จะถูกบันทึก เก็บและสะสมไว้  หลังจากนั้นจึงค่อยๆมา ปะติดปะต่อกันเป็น คำ  และพัฒนาเป็นประโยค และข้อความในโอกาสต่อไป  โดยสมองจะสร้างเครือข่าย ของ

นิวโรน  (เซลล์ประสาท) อย่างเช่นเรื่องของคำ ในสมองของเด็กจะจัดระเบียบ  การเคลื่อนไหวทุกอย่างซึ่งทำให้เด็กเขียนคำคำหนึ่งได้อย่างคล่องมือและอัตโนมัติ   เป็นต้น