ถ้าพูดถึงการใช้ภาษาสำหรับเด็กปฐมวัยแล้ว สภาพแวดล้อมมีความจำเป็นมากในการที่จะทำให้
เด็กใช้ภาษาได้อย่างมีคุณภาพ การใช้ภาษาเราต้องเข้าใจว่าหมายถึง การฟัง พูด อ่าน และเขียน
ในเด็กเล็กๆ ทักษะที่เด็กจำเป็นต้องพัฒนาคือทักษะ การฟัง และพูด สภาพแวดล้อมที่จะทำให้เด็ก
ฟัง และพูดอย่างมีคุณภาพ คือทั้งที่บ้านและโรงเรียน ตลอดจนสภาพสังคมที่เด็กมีชีวิตอยู่ ถ้าเป็น
โรงเรียนที่สำคัญ ได้แก่ การจัดพื้นที่ภายในห้องเรียนที่สามารถตอบสนองความต้องการในการเรียนรู้
ทางภาษาของแต่ละคน ตามความสนใจของเด็ก ถ้าจะทำให้เด็กใช้ภาษาอย่างมีคุณภาพแล้ว สถานที่เด็กอยู่ต้องเป็นโลกของภาษา ตัวหนังสือ และสัญลักษณ์ที่มีความหมายต่อเรื่องที่เรียน มีมุมที่เด็ก
สนใจโดยเด็กเข้าไปเรียนรู้ ซึมซับภาษาได้ตามความต้องการของเด็ก ได้ตลอดเวลา ดังนั้นการจัดห้องเรียนเป็นมุมต่างๆ จึงมีความสำคัญและมีความหมายสำหรับเด็กเป็นอย่างยิ่ง ไม่ใช่จัดไว้เพื่อความสวยงามแต่เพียงอย่างเดียว อย่างเช่น มุมบ้าน การที่เด็กเข้ามุมบ้าน เด็กก็จะได้พูดคุย เล่นกัน มีการสื่อสาร ระหว่างก้นทำกิจกรรมร่วมกัน ทำให้เด็กพัฒนาการฟัง พูด นอกจากนั้นการเล่นกับเพื่อนเป็นพ่อแม่ เพื่อน ได้เรียนรู้จากเพื่อน และการมีกระดาษ ดินสอ ไปบันทึกข้อความจากการโทรศัพท์ถึงแม่ พ่อ การจดรายการซื้อของเมื่อไปจ่ายตลาดกับแม่ การเล่นบทบาทสมมติดังกล่าวทำให้เกิดการพัฒนาโดยธรรมชาติ พร้อมกับทำให้เด็กมีความรู้สึกเพลิดเพลิน ถ้าเป็นมุมตลาด เด็กได้ฝึกหัดการสนทนาสื่อสาร โต้ตอบระหว่างผู้ซื้อ ผู้ขาย การได้ศัพท์ในการต่อรองซื้อของ การใช้หน่วยในการชั่ง การกะปริมาณ เป็นต้น และเมื่อจัดห้องเรียนเป็นมุมหมอ เด็กก็จะได้เล่นบทบาทเป็นคนไข้ เป็นหมอ ได้เรียนรู้เกี่ยวกับภาษาที่ใช้ในการเป็นหมอ อาการต่างๆของการเจ็บป่วย หรือถ้าเป็นมุมศิลปะเด็กก็จะได้พูดคุยกันแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน เป็นต้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น