การเรียนรู้ : เด็กปฐมวัย

             กระบวนการเรียนรู้ของเด็กปฐมวัยเกิดขึ้นจากการที่เด็กได้รับข้อมูลภายนอกโดยผ่านประสาทสัมผัสทั้ง 5  ( ตา หู จมูก ลิ้น กายและใจ)   ซึ่งได้จากการมองเห็น การฟัง การดมกลิ่น การรับรส การสัมผัส และอารมณ์ความรู้สึก  สิ่งเหล่านี้เกี่ยวพันกับสมองที่จะเรียนรู้ตั้งแต่มนุษย์เกิดมา ถ้าเด็กได้รับการจัดประสบการณ์ที่ทำให้เขาได้ใช้ประสาทสัมผัสดังกล่าว  เด็กก็จะเกิดการเรียนรู้ ยิ่งเป็นประสบการณ์ที่ทำให้เด็กได้ประสบความสำเร็จ สมองจะผลิตสารเคมีในสมองที่มีการเรียนรู้   ที่ตอนนี้เรารู้จักกันโดยทั่วไปคือซีโรโทนิน แลเอ็นดอร์ฟีน      ซึ่งเป็นองค์ประกอบของความพึงพอใจและความสุขใจ   สารเคมีนี้จะทำให้สมองเปิดรับที่จะทำงานอย่างต่อเนื่อง   และจะทำให้เด็กเกิดการเรียนรู้ยิ่งขึ้นต่อไป  ตรงนี้เป็นหลักการที่สำคัญของการเรียนรู้   ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ของผู้อบรมเลี้ยงดูเด็กที่จะต้องมีความรู้ความเข้าใจเป็นประการแรก   และจะต้องสร้างบรรยากาศและสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้   นอกเหนือจากสิ่งที่กล่าวจะต้องระลึกเสมอว่า  สมองไม่ต้องการข้อมูลที่ใส่เข้าไปครั้งละมากๆ  เหมือนการป้อนข้อมูลให้หุ่นยนต์  สมองต้องการเวลาในการที่จะหาความหมาย  และย่อยข้อมูลแต่ละส่วน แล้วประมวลข้อมูล
ความรู้นั้นๆที่รับกับการเรียนรู้ของสมอง ณ เวลานั้น
          จึงสรุปได้ว่าสมองเรียนรู้ด้วยการรับรู้ด้วยประสาทสัมผัสทั้ง 5   สมองเรียนรู้ได้ดีจากของจริง สถานการณ์จริง      การเรียนรู้ด้วยการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ช่วยให้การเรียนรู้ของแต่ละคนชัดเจนและคงทน